De Generale; Muiterij, Pech en ‘n Massale Valparti

Vandaag 24 mei 2014 had de fietsploeg een generale repetitie gepland om daarna aan het grote werk te gaan beginnen. De animo uit de vriendenploeg was groot dus Nico en Ted reden ook mee omdat zij zich nog even wilde laven aan het genot van fietsen. Volgende week start voor hen de West High Land Tour in Alba Schotland en dan zullen zij zelf aan de bak moeten.

Om half 10 was het verzamelen op de Linzenakker. Alles werd in gereedheid gebracht; lekkere boterhammetjes gesmeerd, paar eierkoeken, (alles tegen de hongerklop) water en dorstlessers op de fiets gesjord en de km tellers op 0 gezet.
Wederom had die dekselse Theo een route uitgezet die de knieën aan het sidderen kreeg. Reeds na 4 km was de eerste beproeving daar.
Een overvaar pont moest met handkracht over de Vlaardingse Vliet worden getrokken. Nadat Theo 3x aan de slinger had gedraaid werd hij opzij geschoven door Nico en Rob die het veel beter konden.
Natuurlijk had ik dit signaal al op moeten vangen.
Nadat we dan uiteindelijk de overkant haalden, ging het door de befaamde Broekpolder richting Maassluis. Van Knooppunt 48 naar Knooppunt 51 en 52 en door naar 54. Theo had het allemaal prima voorbereid.
Als we alle Knooppunten zouden volgen zouden we een route van ’n kleine 80 km maken.
Echter vlak voor Maassluis riep Nico plotseling:”We gaan hier naar links” terwijl het knooppunt de andere kant opwees.
Tegelijk zag ik het :“Muiterij in het Peloton”, dacht ik bij mezelf. Ik wist niet wat te doen, stond stil in de pedalen en kon geen beslissing nemen. Ik wist dat ik was gepasseerd, nam mijn verlies en reed met gebogen hoofd achter de groep aan.

Afijn, we boot vanuit Hoek van Holland vertrok om 11.07 uur en om 11.10 uur reden wij de steiger op. Dan maar koffie. Na koffie en één stuk appeltaart met 5 lepeltjes konden we mee met de pont mee de Nieuwe Waterweg op. Dit was een spectaculair gezicht. Tientallen enorme containerkranen, nog grotere containerschepen, terminals, werkeilanden, raffinaderijen, loodsboten, coasters, van alles is hier te zien. Hier wordt het geld voor de Nederlandse economie verdiend. Hier draait de Nederland op. Niks niet in 020 of Den Haag.
Na een tussenstop op de Maasvlakte en de Pistoolhaven (mooie naam) stapten we op de “Landtong” van boord. Zelfs voor Nico was dat een nieuw stukje Nederland.
Na deze “Landtong” ging het richting Brielse Meer. Op de brug echter kreeg John ’n lekke band. Met 5 man sterk stonden we aan het wiel te trekken. De een had bandenwippers, de ander een droog plakkertje en Rob gelukkig nog een reserveband al was die niet helemaal de juiste maat. Als je er dan ook nog achter komt dan m’n pompje niet op het ventiel past zijn dit toch wel aardige leermomentjes. Al met al duurde dit geintje toch meer dan een half uur.

Na alles weer geplakt en gemonteerd te hebben sprongen wij op de fietsen en begonnen aan de ronde van het Brielse Meer. We schroefden het tempo weer wat omhoog en schoten aardig op. Rob wilde toch bijtijds bij Beppie zijn. Helaas, helaas; Door een onverwachte stuurfout raakte ik van het juiste pad (doe ik vaker) maar nu had dat flinke consequenties. Met een forse dreun klapte ik op het asfalt met mijn fiets over me heen. John en Nico die vlak achter ons reden konden mij niet meer ontwijken en een massale valpartij was het gevolg. In een flits zag ik een fietstocht naar Barcelona en een wandeltocht in Schotland verloren gaan.
Na de kluwen fietsen, benen en armen uit elkaar getrokken te hebben bleek de schade gelukkig nog enigszins mee te vallen. Met wat gaten in ellebogen, knieën en een snee in de neus kwamen we er goed van af. Met 3 zwaluwstaarten van de camping is het gat in Nico z’n arm gerepareerd. Verder niks gebroken, alleen mijn eer geknakt. Maar dat lost wel weer op.
Misschien voortaan toch onze helmpjes opdoen.

Uiteindelijk kwamen we om kwart over 4 Schiedam binnenrijden. Het was een mooie generale.
Nico en Ted; succes met de West High Land Route!
Rob en John; Nog anderhalve week. Houden jullie mij op het juiste spoor?

Theo