De Koninginnerit!
Door: Theo & Rob
Blijf op de hoogte en volg Theo
21 Juni 2014 | Frankrijk, Salettes
Gisteravond kwamen we in dat gat (Salettes) aan schreef ik al en we vonden een ChambreD'hotes bij ene Mme Arlettes. Heel klein bordje op de hoek van een zijweggetje, maar het liep al tegen vijven en dan ben je blij als je ergens kan overnachten . Ik vertelde ook al dat die mevrouw nog even bier ging halen, maar nog niet dat die mevrouw kon koken als Jonnie Boer. We kregen voor 28 euro pp een diner voorgezet dat z'n weerga niet kende. Mijn 2 eigen kokkies keken de ogen uit. Vooraf een crêpe met speciale fromage met knoflook en kruiden, daarna 'n filet Mignon de Veau en 'n speciale saus (werkelijk fantastisch) en als desert 'n eigengemaakt ijsje. Ook weer heel speciaal, Uiteraard met voldoende wijn en bier. Allemaal super.
Als je dan bedenkt dat die man van Mme Arlette (ook 61) erbij zit alsof hij 100 is (ligt te creperen van de kanker en met 3 truien aanzit) mogen wij koesteren dat wij dit mee mogen maken.
Mais allez, vandaag ging het vanaf Salettes, via St. Paul de Tartes (1300 m) richting Landogne. Vanaf Landogne hadden we 45 km afdaling en ik heb bijna 15 km ononderbroken mijn remmen moeten gebruiken. Maar wat een schitterende route. Langs de Loire en de Arteil reden we naar beneden. Hele mooie weggetjes langs steile afgronden en een klein riviertje in de diepte. We hebben tientallen foto's genomen en dat was nog te weinig. Rob zei, je komt ogen tekort. In deze riviertjes heeft men ook nog stuwdammen gebouw daardoor er altijd water beschikbaar blijft. Indrukwekkend!
We zijn nu aangekomen en slapen in Les Vans en gaan morgen weer door.
Blijkbaar heeft de inspanning van onze fietstocht toch wat emotionele gevolgen op het trio. Hierbij in het kort wat overpeinzingen van Rob gedurende een zware beklimming:
"Er zijn dagen dat ik de fiets verwens. Op de cols, alles doet pijn, je kop bonst van je lichaam, je hebt honger en dorst. Je haren staan recht overeind, je longen barsten uit elkaar en toch ga je door. Er zijn momenten dat ik alles zwart zie, als je op een berg in je eentje bezig ben moet iedereen je met rust laten. Constant ben je bezig voor jezelf je grenzen te verleggen. Het meest frustrerende is dat je na elke bocht hoopt dat de top in zicht is, waarna meestal blijkt dat er nog een stuk verder gestegen moet worden. Maar zoals Jolanda zei: "No pain no glory".
Barcelona, here we come.
Als je dan bedenkt dat die man van Mme Arlette (ook 61) erbij zit alsof hij 100 is (ligt te creperen van de kanker en met 3 truien aanzit) mogen wij koesteren dat wij dit mee mogen maken.
Mais allez, vandaag ging het vanaf Salettes, via St. Paul de Tartes (1300 m) richting Landogne. Vanaf Landogne hadden we 45 km afdaling en ik heb bijna 15 km ononderbroken mijn remmen moeten gebruiken. Maar wat een schitterende route. Langs de Loire en de Arteil reden we naar beneden. Hele mooie weggetjes langs steile afgronden en een klein riviertje in de diepte. We hebben tientallen foto's genomen en dat was nog te weinig. Rob zei, je komt ogen tekort. In deze riviertjes heeft men ook nog stuwdammen gebouw daardoor er altijd water beschikbaar blijft. Indrukwekkend!
We zijn nu aangekomen en slapen in Les Vans en gaan morgen weer door.
Blijkbaar heeft de inspanning van onze fietstocht toch wat emotionele gevolgen op het trio. Hierbij in het kort wat overpeinzingen van Rob gedurende een zware beklimming:
"Er zijn dagen dat ik de fiets verwens. Op de cols, alles doet pijn, je kop bonst van je lichaam, je hebt honger en dorst. Je haren staan recht overeind, je longen barsten uit elkaar en toch ga je door. Er zijn momenten dat ik alles zwart zie, als je op een berg in je eentje bezig ben moet iedereen je met rust laten. Constant ben je bezig voor jezelf je grenzen te verleggen. Het meest frustrerende is dat je na elke bocht hoopt dat de top in zicht is, waarna meestal blijkt dat er nog een stuk verder gestegen moet worden. Maar zoals Jolanda zei: "No pain no glory".
Barcelona, here we come.
-
21 Juni 2014 - 18:09
Hanna:
Lekker bezig Theootje en maten! Ook vanuit Brazilië volg ik jullie op de voet. Door het tijdsverschil lees ik de verhalen op de gekste tijden, maar altijd lees ik het met een grote grijns op mijn gezicht. Die gaat er sowieso niet meer af: gisteren de tickets opgehaald, dus nu is het echt: maandag zitten we in het stadion van Sao Paulo om te zien hoe onze mannen Chili con carne gaan maken. :) Mooi vlaggetje vandaag bij jullie verhaal: jullie zijn toch bij Normandië het water over gestoken naar Groot-Brittannië? :) Ook mooi, ook al is Engeland in rouw na de uitschakeling. Veel plezier nog en gewoon op de pedalen, verstand op nul en gaan. Berg op, wind mee, café in zicht! -
21 Juni 2014 - 18:40
Rietje :
Nou ik ga het weer vertellen , wat een geweldig verslag zo leuk om te lezen
dat was wel weer een dagje om te genieten wat jullie allemaal hebben gezien
dat kan je zo denk ik niet zo precies navertellen ,wij ijken echt uit naar. De foto's .
Ja en wat Rob al schrijf al die emotie op zo'n berg ,je zelf weer oppeppen
Doorgaan dat moet je kunnen en dat KUNNEN jullie vandaar de reactie van ons
wij vinden het knap geweldig ,nu nog een paar dagen dan komt Barcelona in zicht
Mooi een grote klus volbracht een geweldige herinnering liefs
Eet smakelijk en een goeie nacht
-
21 Juni 2014 - 19:10
Richella:
Kom op!! Jullie zijn er bijna! Heel veel respect xxx -
21 Juni 2014 - 20:33
Nico En Wies:
Hallo mannen, wat een inkijkje in hoe jullie afzien. Beeldend vertelt door Rob.
Onze bewondering weer toegenomen en alles wat jullie onderweg aan
Leuke mooie en hartelijke dingen meemaken zijn DIK verdiend.
Genoeg energie toegewenst en groeten van Nico en Wies. -
21 Juni 2014 - 23:58
Ted:
Klasse mannen
Het is afzien zo als ik begrijp,maar jullie zijn gewoon echte ijzervreters.
Bewondering voor de mannen.
Groet Ted -
22 Juni 2014 - 02:26
Frank:
Heren,
Blijf denken, aan het einde van deze rit ligt een beloning.
Deze beloning kan zijn, een lekker biertje, een mooi hotel of iets anders.
Veel succes in de komende etappes.
Vanuit een dronken Groesbeek
A demain -
22 Juni 2014 - 12:44
Geert Idema:
hou vol mannen jullie zijn nu al zo ver gekomen en aan het eind in barcelona wacht de beloning
groetjes ma en geert -
22 Juni 2014 - 20:13
Ismonda:
Bedankt voor al jullie verslagen.... dit kan je allemaal niet in een half uurtje vertellen. Geniet en sterkte met elke klkmpartij. Groetjes -
23 Juni 2014 - 12:58
Alba:
Hello boys,
Fantastisch wat jullie doen, en ik weet wat het is om na zo'n lange en zware rit lekker
te zitten en te genieten van een heerlijk koud glas bier, om daarna lekker te eten want dat heb je dan echt verdiend. Wij hadden in de Hooglanden lauw bier en haggis (schapen pens) maar gelukkig kwam Hans op
het idee om een rusty nail te drinken, nou dat hebben we geweten, vraag dat maar als jullie weer terug zijn
op de tuintjes, ik en my lady wensen jullie verder veel succes op deze prachtige tocht.
Alba -
23 Juni 2014 - 13:39
Aad Barto:
Mannen,
Kom op, hou vol.
Denk aan die eindstreep in Barcelona, jullie vrouwen staan daar, maar in gedachten staan wij daar allemaal om jullie binnen te schreeuwen.
aad
-
23 Juni 2014 - 20:51
Wendy:
Wat een verhalen! Naast alle belevenissen is het toch ook een beetje afzien.
Al met al jullie doen het wel.
Nog 3 nachtjes slapen en dan zorgt Frank ervoor dat jullie vrouwen op tijd zijn voor het vliegtuig,
zodat ze jullie met open armen kunnen ontvangen.
Geniet er nog even van. Het is zo zondag.
Groetjes wendy -
23 Juni 2014 - 22:32
Rob En Ella:
Wat een avontuur, vaak is het afzien, maar ik denk een reis om nooit te vergeten. Volhouden dus maar.
We wensen jullie veel kracht en nog meer plezier. Rob en Ella.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
