Le Puy, a close col
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
20 Juni 2014 | Frankrijk, Le Puy-en-Velay
Le Puy, a close col.
Gisterenavond lekker gegeten in Clermond Ferrand. John canard, Rob kippenwings en ik kip a la iets. Leuke stad overigens. Daarna hebben we naar England-Uruguay zitten kijken. Vanmorgen opgeruimd op en na het ontbijt naar het station voor de trein naar Le Puy. Misschien kunnen we zelfs naar Langogne. Dan zouden we de hele achterstand inhalen.
"NON" zegt de pet achter het loket, er rijden helemaal geen treinen. #%$|¥£ zei Johnny.
Maar het meisje met de pet van gisteren zei dat dit wel het geval was. Wat nu?
We konden met een trein naar Nimes, maar dan waren we zo in Barcelona. Of we konden gaan fietsen maar dan kwamen we half Juli in Barcelona aan. Dat was ook niet de bedoeling. Uiteindelijk zijn we meer dan een uur bezig geweest met allemaal heel behulpvaardige mensen, maar de info was een totale chaos. De ene pet zei dit en de ander dat. Het laatste idee van Rob was om bij een taxistandplaats zien te regelen dat ze ons op de een of andere manier, met fietsen, naar Le Puy konden brengen. Zou wel 1 of 2 meier kosten, maar dan kan je verder. Ik had niet veel vertrouwen dat dit zou lukken, maar onze achterstand bleef anders maar oplopen. Toen Rob en ik het station al uit waren, moesten we nog even op John wachten.
Plotseling een schreeuw over het stationsplein "Theo, we kunnen mee".
Ineens was er een mededeling op het scherm verschenen dat de trein naar Le Puy ging vertrekken. John riep:"hou de trein tegen!
De baas van de petten ging dat nog doen ook en rende naar het perron. Wij met onze fietsen er trap af en trap op achteraan.
Nu zitten we opgelucht en op ons gemak in de trein. Le Puy, Here we come!
Ondanks dat we nog steeds een dag achterstand hebben kunnen we onze tocht gewoon afmaken. Vanmiddag en de komende dagen wat extra kilometers maken en we zijn weer in koers,
De tour wacht op niemand !!!
Gisterenavond lekker gegeten in Clermond Ferrand. John canard, Rob kippenwings en ik kip a la iets. Leuke stad overigens. Daarna hebben we naar England-Uruguay zitten kijken. Vanmorgen opgeruimd op en na het ontbijt naar het station voor de trein naar Le Puy. Misschien kunnen we zelfs naar Langogne. Dan zouden we de hele achterstand inhalen.
"NON" zegt de pet achter het loket, er rijden helemaal geen treinen. #%$|¥£ zei Johnny.
Maar het meisje met de pet van gisteren zei dat dit wel het geval was. Wat nu?
We konden met een trein naar Nimes, maar dan waren we zo in Barcelona. Of we konden gaan fietsen maar dan kwamen we half Juli in Barcelona aan. Dat was ook niet de bedoeling. Uiteindelijk zijn we meer dan een uur bezig geweest met allemaal heel behulpvaardige mensen, maar de info was een totale chaos. De ene pet zei dit en de ander dat. Het laatste idee van Rob was om bij een taxistandplaats zien te regelen dat ze ons op de een of andere manier, met fietsen, naar Le Puy konden brengen. Zou wel 1 of 2 meier kosten, maar dan kan je verder. Ik had niet veel vertrouwen dat dit zou lukken, maar onze achterstand bleef anders maar oplopen. Toen Rob en ik het station al uit waren, moesten we nog even op John wachten.
Plotseling een schreeuw over het stationsplein "Theo, we kunnen mee".
Ineens was er een mededeling op het scherm verschenen dat de trein naar Le Puy ging vertrekken. John riep:"hou de trein tegen!
De baas van de petten ging dat nog doen ook en rende naar het perron. Wij met onze fietsen er trap af en trap op achteraan.
Nu zitten we opgelucht en op ons gemak in de trein. Le Puy, Here we come!
Ondanks dat we nog steeds een dag achterstand hebben kunnen we onze tocht gewoon afmaken. Vanmiddag en de komende dagen wat extra kilometers maken en we zijn weer in koers,
De tour wacht op niemand !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
